Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Primum divisit ineleganter; Memini me adesse P. Si longus, levis dictata sunt.

Duo Reges: constructio interrete. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Odium autem et invidiam facile vitabis. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Verum hoc idem saepe faciamus. Ego vero isti, inquam, permitto. Non potes, nisi retexueris illa.

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se
acupenserem maenae non anteponere.

Possumusne hic scire qualis sit, nisi contulerimus inter
nos, cum finem bonorum dixerimus, quid finis, quid etiam sit
ipsum bonum?

A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.

Sit enim idem caecus, debilis.
Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Nunc de hominis summo bono quaeritur;
His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat.

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. De quibus cupio scire quid sentias. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Bork: Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Bork: Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata;
Quonam modo?: Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
Bork: Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?
Haec dicuntur inconstantissime.: Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.
Bork: Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus?

Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?